Trzy.

.

Mógłbyś porwać z nią samolot, we dwoje sami, tymczasem leżysz z głową między jej udami.

Nie wiesz, co robisz. Nie wiesz jakim sposobem dałaś się tak łatwo omotać Kubiakowi. Nie wiesz, co tak cholernie cię w nim pociąga. Nie wiesz, dlaczego nie masz wyrzutów sumienia. Nie rozumiesz swojego zachwania, ale nawet nie masz ochoty niczego zmieniać.
Żyjesz od jednego spotkania z Michałem do drugiego. Całe swoje życie towarzyskie ograniczyłaś do jednego nazwiska. Nawet z Mileną nie spotykasz się tak często, jak z nim. Ona też powoli zaczyna domyślać się, że jednak coś między wami jest i za każdym razem, gdy mówisz, że jesteś już umówiona uśmiecha się w ten charakterystyczny sposób. Poza tym teraz to nie ona ciągnie cię na mecz ‘pomarańczowych koszul’, a ty ją. I w drugą stronę. Nie Łasko Kubiaka, a Kubiak Łasko.
Dzisiaj znowu nie jesteś dobrym przykładem do naśladowania. Zamiast siedzieć u swojego męża razem z córką, jedziesz na mecz Jastrzębski Węgiel - Asseco Resovia Rzeszów. Z uśmiechem na ustach zajmujesz swoje ulubione miejsce ubrana w koszulkę z trzynastką na plecach. Po chwili na boisko wybiegają zawodnicy. Michał od razu patrzy w twoją stronę. Przygryzasz delikatnie dolną wargę i unosisz kciuk do góry. Uśmiecha się. Znowu miękną ci kolana.
Pierwszy gwizdek, zaczynamy. Z każdą minutą mecz jest coraz bardziej zacięty, a co za tym idzie, Dziku robi się coraz groźniejszy. Determinacja, wola walki ogromna, skupionyt wyraz twarzy i delikatny uśmiech po zdobyciu punktu. W twoją stronę spojrzał raz, czy dwa, a za każdym razem wasze spojrzenia się spotykały. Po zaciętym meczu Jastrzębianie pokonują Rzeszów trzy do zera. Usatysfakcjonowana opuszczasz halę, wcześniej zamieniając klubową koszulkę Miśka na swoją prywatną. Po przebiciu się przez tłum piszczących małolat w końcu siadasz na jednej z ustawionych przed budynkiem ławce i cierpliwie czekasz na szatyna. W końcu widzisz jak wychodzi z budynku w towarzystwie kilku kumpli. Podchodzą do ciebie, a Michał przedstawia cię graczą z Rzeszowa oraz oznajmia, że wybierają się na piwo. Zbyszek bez większego zastanowienia proponuje ci, abyś poszła razem z nimi. Zgadasz się bez większych ceregieli, czym zaskakujesz Michała. Jedziecie do pierwszego lepszego baru i już po kilku minutach zatapiacie wargi w bursztynowej cieczy. Tylko Kubiak decyduje się na bezalkoholowego drinka. Świetnie czujesz się w towarzystwie siatkarzy, jednak Kubiak nie daje ci w stu procentach skupić się na rozmowie z nimi posyłając ci prowokujące uśmieszki. Odpowiadasz tym samym i w duchu modlisz się, aby jak najszybciej opuścić lokal. W końcu nie wytrzymujesz i tłumacząc się złym samopoczuciem oznajmiasz, że pojedziesz już do domu. Michał niemal od razu zrywa się z miejsca i proponuje, że cię odwiezie. Zgadasz się. Widzisz jeszcze jak Zbyszek i Krzysiek wymieniają porozumiewawcze spojrzenia, jednak nic sobie z tego nie robisz. Szybko żegnacie się z siatkarzami i wychodzicie z baru. Bez słowa wsiadasz do michałowego samochodu.
-To złe samopoczucie to tylko wymówka, prawda ? -prycha delikatnie wjeżdżając na twoje osiedle.
-Nie. Naprawdę dostałam kurwicy od twojego pożerania wzrokiem -uśmiechasz się prowokująco i wysiadasz z auta. Nie musisz go zapraszać. Podąża za tobą bez słowa, a kiedy przekraczacie próg mieszkania od razu się na ciebie rzuca.
-Gdzie Tośka ? -pyta pozbawiając cię koszulki.
-Z tatusiem w Kielcach -odpowiadasz pomiędzy pocałunkami i popychasz go delikatnie na kanapę, po czym siadasz na nim okrakiem. Rozpinasz jego koszulę spowalniając ruchy najbardziej, jak się da. Drążysz językiem swoją własną drogę od obojczyka, aż do podbrzusza. Powoli rozpinasz jego spodnie błądząc rękoma po torsie. Przygryzasz płatek jego ucha. Ocierasz się delikatnie o materiał jego bokserek zahaczając o ich gumę. Na wszystko masz czas, jesteś niezwykle spokojna. Za to widzisz, jak Michał już nie może wytrzymać. Nie mogąc doczekać się jakiegoś zdecydowanego ruchu z twojej strony bierze sprawy w swoje ręce. Dokładniej ciebie i przenosi cię do sypialni. Rzuca na łóżko i szybko pozbawia spodni i stanika. Zatacza językiem kółka na twojej szyi, obojczyku, piersiach i brzuchu, aż w końcu dociera do koronkowych fig. Jednak już po chwili nie są one na twoim ciele, a w drugim koncie pokoju. Oddajesz mu się w całości i z całych sił wbijasz paznokcie w jego plecy. Syczy. Nieme obijanie się jego ciała o twoje jest w tym momencie twoim azylem. Ciche jęki przeradzają się w dzikie krzyki. Na waszych ciałach pojawiają się kropelki potu. Z coraz większą trudnością łapiesz oddech. W końcu przyciągasz jego twarz do swojej i mocno wpijasz się w jego lekko spierzchnięte usta poddając się niesamowitej ekstazie. Po chwili oboje opadacie na satynową pościel ciężko oddychając.
-Judyta ?
-Mhm ? -mamroczesz nadal próbując dojść do siebie.
-Wyjdź za mnie -mówi rozbawiony i czule całuje cię w czoło. Śmiejesz się,  a on powoli schodzi coraz niżej w efekcie lądując między twoimi udami. Twój śmiech przeradza się w głośny jęk. Teraz już wiesz, co miała na myśli Milena mówiąc, że zwinne palce siatkarza czynią cuda.

____________________

To może najpierw przeproszę Was za długość, bo wiem, że nie powala :) 

Mam nadzieję, że jakość jest zadowalająca ;) 

Grr... jak ja lubię pisać takie rozdziały ;3 

Nie mówiłam Wam na początku, to powiem teraz :

To opowiadanie w 95 % będzie opierać się na opisach, a nie dialogach :)
Od teraz informacje o nowych rozdziałach, opowiadaniach itp. zostawiajcie TUTAJ ! :)

No ty chyba tyle.

Jeszcze raz przepraszam :) 

• Dwudziesty szósty na : Siatkówka to jedyna miłość, która cię nie opuści. 
• Nowe opowiadanie : Nokautujemy się sami własnymi wyborami.